🎿 Deanol Lek Na Cukrzyce

Prof. Marek Postuła: Sprawdzam, czy lek na cukrzycę może wydłużyć życie polscy naukowcy donoszą 11.11.2021, 12:33 Marek Postuła

Leczenie cukrzycy polega na obniżaniu zbyt wysokiego poziomu cukru we krwi. W tym celu wykorzystuje się metody niefarmakologiczne (odpowiednią dietę, zwiększoną aktywność fizyczną, zioła) jak i różnego rodzaju leki ( metforminę, pochodne sulfonylomocznika, flozyny, insulinę). Czym różnią się poszczególne leki przeciwcukrzycowe? Które z nich powodują hipoglikemie, która ułatwiają odchudzanie, a które prowadzą do przyrostu masy ciała? W terapii cukrzycy wykorzystuje się leki z różnych grup terapeutycznych. Wszystkie mają za zadanie obniżenie glikemii, ale działają w różny sposób. Leki takie jak metformina zwiększają wrażliwość tkanek na działanie edogennej insuliny, pochodne sulfonylomocznika zwiększają wydzielanie insuliny przez trzustkę, a np. flozyny umożliwiają bezpieczne wydalanie nadmiaru cukru z organizmu wraz z moczem. O tym, jakie leki na jakim etapie leczenia są wprowadzane decyduje lekarz na podstawie badań (głównie na podstawie odsetka hemoglobiny glikowanej). Ogólny schemat leczenia cukrzycy typu 2 określają wytyczne Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego. Poszczególne preparaty powinny być wprowadzane w odpowiedniej kolejności i odpowiednio ze sobą łączone – bardzo często pacjent z cukrzycą musi przyjmować leki z 2-3 grup terapeutycznych. Kiedy leki doustne przestają być skuteczne w kontrolowaniu glikemii u pacjentów z cukrzycą typu 2, wówczas do leczenia wprowadza się insulinę. Leki przeciwcukrzycowe: Metformina – umożliwia lepsze wykorzystanie insuliny, widzialanej przez trzustkę, poprzez zwiększenie wrażliwości tkanek na ten hormon. Preparaty: Avamina, Etform, Formetic, Glucophage, Metfogamma, Metformax, Metformin, Metifor, Siofor, Symformin Pochodne sulfonylomocznika – stymulują komórki beta trzustki do zwiększonego wydzielania insuliny. Preparaty (obecnie stosowane są leki tzw. trzeciej generacji): Amaryl. Avaron, Diaryl, Glibetic, Glidiamid, GlimeHexal, Glitoprel, Glimepiride, Glimorion, Pemidal, Symglic Inhibitory alfa-glukozydazy – spowalniają wchłanianie się węglowodanów z jelita cienkiego, poprzez zahamowanie trawienia węglowodanów złożonych. Preparaty: Adeksa, Glucobay Agoniści receptora GLP-1 – zwiększają insulinowrażliwość oraz wydzielanie własnej insuliny oraz hamuja opróżnianie żołądka, co zmniejsza ilość wchłoniętych węglowodanów. Leki z tej grupy to: Budureon, Byetta, Luxumia, Ozempic, Saxenda, Trulicity, Victoza Inhibitory DPP-4 – zwiększają wydzielanie insuliny z trzustki, zmniejszają ilość wchłanianych węglowodanów oraz zmniejszają ilość glukozy wydzielanej przez wątrobę. Preparaty: Galvus, Januvia, Ristaben, Trajenta, Vipidia Agoniści PPAR-y – zwiększają wrażliwość tkanek obwodowych na insulinę. Preparaty: Pioglitazone Inhibitory SGLT-2 – nie uszkadzając nerek usuwają nadmiar cukru z krwi do moczu Preparaty: Forxiga, Invocana, Jardiance, Steglatro Insulina – jest wprowadzana do leczenia cukrzycy typu 2 wówczas, gdy pomimo stoswania maksymalnych dawek leków doustnych, poziom cukru we krwi i tak jest za wysoki. Insulinoterapią w cukrzycy typu 2 zwykle rozpoczyna się od dodania do dotychczas stosowanych leków insuliny bazowej (analog długodziałający lub insulina NPH o przedłuzonym czasie działania). Kiedy i to nie pozwala na skuteczne obniżenie glukozy, wówczas wprpwadza się insulinę także do posiłków. Grupa leków Sposób działania Działania niepożądane i przeciwwskazania Metformina Lek pierwszego wyboru w terapii cukrzycy typu 2; W monoterapii jest skuteczna u pacjentów z insulinoopornością, których trzustka wydziela spore ilości insuliny; Uwrażliwia tkanki na działanie własnej insuliny, zmniejsza syntezę glukozy w wątrobie i zwiększa jej wykorzystywanie przez mięśnie; Obniża poziom cukru we krwi, ale także stężenie triglicerydów; Zwiększa stężenia „dobrego” cholesterolu HDL Nie powoduje hipoglikemii; Nie powoduje przyrostu masy ciała, może sprzyjać redukcji kilogramów. Dość często występują dolegliwości ze strony układu pokarmowego: nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha i utrata apetytu; Rzadziej pojawiają się zaburzenia smaku i zmiany skórne; Najrzadszym, ale też najbardziej niebezpiecznym skutkiem ubocznym przyjmowania metforminy może być kwasica mleczanowa. Nie powinna być stosowana u osób nadużywających alkoholu, z niewydolnością serca i nerek. Pochodne sulfonylomocznika Stymulują komórki trzustki do wydzielania insuliny; Działają niezależnie od stężenia cukru we krwi – mogą powodować niedocukrzenia; Wykazują działanie przeciwzakrzepowe; Zaliczane do leków starszej generacji, obecnie tracą na znaczeniu, z powodu pojawiania się tzw. nowoczesnych leków przeciwcukrzycowych, mających mniej skutków ubocznych. Powodują hipoglikemie; Mogą powodować dolegliwości z przewodu pokarmowego (wymioty, nudności) oraz skórne reakcje alergiczne. Nie należy stosować u pacjentów z niewydolnością serca, wątroby i nerek. Inhibitory alfa-glukozydazy Spowalniają procesy trawienia węglowodanów złożonych, co zmniejsza szybkość przyswajania i ilość wchłoniętych węglowodanów; Działają wyłącznie w jelitach; Mają wpływ na glikemię po posiłkach węglowodanowych; Nie powodują hipoglikemii; Wykazują działanie przeciwmiażdżycowe, działają ochronnie na układ sercowo-naczyniowy. Do najczęściej występujących działań niepożądanych zalicza się: wzdęcia, biegunki, bóle żołądka, nudności, gazy. Nie należy stosować przy chorobach przewodu pokarmowego. Leki inkretynowe Naśladują inkretyny – hormony, które pobudzają wydzielania insuliny; Leki o umiarkowanym działaniu – obniżają glikemię o 20-30 mg/dl; Hamują opróżnianie żołądka, opóźniają pojawianie się głodu; Nie powodują hipoglikemii; Nie powodują przyrostu masy ciała, a wręcz przeciwnie – ułatwiają odchudzanie; Niektóre leki inkretynowe podaje się w formie iniekcji podskórnych (podobnie jak insulinę). Nudności, brak apetytu, wymioty. Agoniści PPAR-y Poprawiają insulionowrażliwość (szybszy transport glukozy do komórek); Mogą prowadzić do przyrostu masy ciała; Nie powodują hipoglikemii. Mogą powodować obrzęki. Zwiększają ryzyko złamań kości. Nie powinny być stosowane u pacjentów z niewydolnością serca i wątroby. Inhibitory SGLT-2 (flozyny) Obniżają próg nerkowy, warunkujący przepuszczanie glukozy do moczu, który fizjologicznie „ustawiony” jest na ok. 180-200 mg/dl – pod wpływem flozyn cukier z krwi do moczu przenika już przy wartości ok. 140 mg/dl – w efekcie poziom cukru we krwi jest niższy; Ułatwiają redukcję masy ciała – dziennie wraz ze słodkim moczem pacjent traci ok. 400 kcal; Nie powodują niedocukrzeń – nie działają, kiedy glikemia jest niższa niż 140 mg/dl; Powinny być stosowane u osób z niewyrównaną cukrzycą – przy dobrym wyrównaniu nie dają efektów; Nie powinny być stosowane u osób bardzo szczupłych. Infekcje i zakażenia grzybicze i bakteryjne dróg moczowych. Insulina Insulina to hormon, obniżający poziom cukru we krwi; Fizjologicznie największe stężenie insuliny występuje po posiłkach zawierających węglowodany; Jest jedynym lekiem stosowanym w terapii cukrzycy typu 1; U pacjentów z cukrzycą typu 2 insulina bywa łączona z lekami doustnymi. Lek o silnym działaniu hipoglikemizującym. Insulinoterapię w cukrzycy typu 2 zwykle rozpoczyna się od wprowadzenia insuliny analogowej długodziałającej. Analogi to insuliny bez wyraźnego szczytu działania, przez co ryzyko niedocukrzenia jest mniejsze. Duże ryzyko hipoglikemii. Sprzyja przyrostowi masy ciała. Kiedy przyjmować leki na cukrzycę? Osoby chorujące na cukrzycę typu 2 często zastanawiają się, czy oby na pewno muszą przyjmować leki na obniżenie cukru. Niechęć do farmakoterapii może wynikać z faktu, że umiarkowanie podwyższona glikemia nie daje żadnych nieprzyjemnych objawów, więc pacjent nie ma poczucia, że jest chory. Ponadto część diabetyków po rozpoznaniu cukrzycy faktycznie nie stosuje żadnych medykamentów, a jedynie ma za zadanie zmodyfikować swoją dietę. To sprawia, że wiele osób zadaje sobie pytanie, czy na pewno trzeba przyjmować leki przeciwcukrzycowe. W tym miejscu trzeba przypomnieć, że cukrzyca typu 2 jest chorobą o postępującym charakterze. Oznacza to, że z czasem staje się ona coraz bardziej zaawansowana. O ile na początkowym etapie leczenia do wyrównania glikemii może wystarczać dieta, to po jakimś czasie konieczne jest wprowadzenie np. metforminy. Lek ten też nigdy nie jest docelowy, kiedy przestaje być skuteczny, lekarz wprowadza do terapii preparaty o innych mechanizmach działania. W ten sposób, oddziałując na glikemię z różnych stron, można ją skuteczniej utrzymywać w granicach normy, a tym samym odsuwać w czasie konieczność przyjmowania insuliny. Insulina jest lekiem stosowanym nie tylko w cukrzycy typu 1, ale także w cukrzycy typu 2, choć najczęściej dopiero po wielu latach leczenia lekami doustnymi. Bardzo ważne jest, by przyjmować leki wedle wskazówek lekarza, który dostosował ich rodzaj i dawkę do etapu rozwoju cukrzycy. Skąd wiadomo, że dany sposób leczenia jest skuteczny? Wskaźnikiem powinna być tutaj hemoglobina glikowana. Jeśli jest ona w granicach normy (zwykle poniżej 8%) oznacza to, że leczenie jest prowadzone poprawnie. Kiedy hemoglobina przekracza normę (mimo przestrzegania diety i przyjmowania zaleconych leków) wówczas należy rozważyć zintensyfikowanie terapii. Pamiętaj: Cukrzyca typu 2 ma postępujący charakter – w zależności od etapu jej rozwoju lekarz dopiera odpowiednie leki. Często w leczeniu cukrzycy typu 2 konieczne jest przyjmowanie jednocześnie kilku leków o różnym mechanizmie obniżania poziomu cukru we krwi. O tym, czy leczenie jest skuteczne świadczy hemoglobina glikowana. Jeśli jej odsetek jest za wysoki oznacza to, że należy zmienić (zintensyfikować) leczenie. Na ostatnim etapie leczenia cukrzycy typu 2 stosuje się insulinoterapię. Insulina jest potrzebna wówczas, gdy pacjent nie wydziela już własnej insuliny, albo wydziela jej bardzo mało, co jest konsekwencją insulinooporności i wcześniejszej długotrwałej nadprodukcji tego hormonu.

Rosną środki na refundację leków na cukrzycę. Jak informuje NFZ, rosną środki na refundację obu preparatów. W 2020 r. na refundację Ozempicu Fundusz wydał ponad 5 mln zł. Dwa lata później aż 32 mln zł. Podobnie wygląda sytuacja z refundacją leku Trulicity. Wzrosła ona z 6 mln zł w 2020 r. do ponad 42 mln zł w 2022 r.
Mówi się, że cukrzyca osiągnęła już poziom epidemii światowej i wiele wskazuje na to, że ilość zachorowań będzie wzrastać. Możliwości terapeutyczne są duże i stale powstają nowe grupy leków, które pomagają w kontroli odpowiedniego poziomu cukru we krwi. Okazuje się, że lek który stosowany jest od 50 lat w leczeniu cukrzycy – metformina – przyczynia się do ograniczenia występowania nowotworów. Jak dokładnie do tego dochodzi - nie wiadomo. Według naukowców metformina ma działanie na poziomie komórkowym, regulując funkcjonowanie jądra komórkowego. Najprawdopodobniej ma to wpływ na ograniczenie rozwoju nowotworu. Mechanizm działania metforminy polega na działaniu leku bezpośrednio na wątrobę, zmniejszając produkcję glukozy. Mechanizmem odpowiedzialnym ze ten stan jest ograniczenie funkcji mitochondriów. Według naukowców mechanizm ten jest jednak bardziej skomplikowany. Metformina ma szeroki zakres działania (123RF) Mówi się o dwóch możliwych drogach działania - pierwsza to wcześniej wspominana regulacja pracy jądra komórkowego, a druga to wpływ na enzym o symbolu ACAD10. Szereg powiązanych ze sobą dróg biochemicznych jest odpowiedzialnych za przeciwnowotworowy wpływ metforminy. Do tej prowadzono już wiele badań, sugerujących że, osoby zażywające metforminę mają znacznie mniejsze ryzyko rozwinięcia niektórych nowotworów. Aktualnie trwają badania nad jej wpływem na nowotwory piersi, gruczołu krokowego czy też trzustki - schorzenia o dużej epidemiologii i śmiertelności. Rak piersi zbiera bardzo duże żniwo wśród kobiet (podobnie jak pozostałe nowotwory), dlatego tak ważnym jest, aby opracować metody, które wpłyną na wzrost przeżywalności lub w ogóle ograniczą występowanie nowotworów. Wiele zależy od dokładnego zbadania molekularnych efektów działania metforminy. Badacze przyznają, że najnowsze odkrycia są intrygujące. Badania te będą stanowiły dobry wstęp dla określenia nowych celów diagnostyki i wprowadzenia metod terapeutycznych, które będą mogły wykorzystać efekt do tej pory zarezerwowany tylko dla metforminy. Z pewnością każde odkrycia, które przyczynią się rozwoju wiedzy i nauki na temat nowotworów są potrzebne. Być może już dysponujemy lekami, które mogą wpływać na zablokowanie wzrostu nowotworów. To obiecująca informacja, bowiem właśnie metformina jest stosowana w leczeniu cukrzycy od 1957 roku, będąc lekiem pierwszego rzutu w leczeniu cukrzycy typu drugiego. Metformina jest przedstawicielem grupy biguanidów. W tej sytuacji uzasadnionym wydaje się być, wprowadzenie szerszego badania wpływu leków na rozwój nowotworów. Kolejnym jej udokumentowanym działaniem jest obniżenie stężenia cholesterolu i trójglicerydów we krwi. Lek ten nie jest pozbawiony wad – najpoważniejszym powikłaniem jego stosowania jest kwasica mleczanowa (nie występuje często, a jeśli już to z powodu przedawkowania lub osób odwodnionych). Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy
다이메틸에탄올아민 ( 영어: dimethylethanolamine, DMEA )은 화학식 이 (CH 3) 2 NCH 2 CH 2 OH인 유기 화합물 이다. 다이메틸에탄올아민은 3차 아민 과 1차 알코올 작용기 를 둘 다 가지고 있는 이작용기 물질이다. 다이메틸에탄올아민은 무색의 점성이 있는 액체이다. 다이
- Dlaczego Ministerstwo Zdrowia odmawia pomocy cukrzykom? Przecież leki te są przebadane, skuteczne. - Leki inkretynowe, a jest to w zasadzie cała grupa leków, po raz pierwszy pojawiły się w 2005 r. w Stanach Zjednoczonych. Nie są to więc aż tak bardzo nowe leki, ale wciąż wprowadzane są jeszcze nowsze z tej grupy. Zarówno te pierwsze, jak i kolejne od razu zyskały uznanie wśród diabetologów i diabetyków. Wiele krajów od razu postawiło na inkretyny. Tylko nie my. A co ciekawe, leki te otrzymały pozytywną opinię naszej Agencji Oceny Technologii Medycznych, natomiast Ministerstwo Zdrowia, zapewniając, że ma dobrą wolę, by wprowadzić te leki, nadal tego nie robi. - Podobno jednym z argumentów ministerstwa na "nie" jest zarzut, że inkretyny wcale nie zmniejszają w znaczący sposób częstotliwości powikłań i mogą być niebezpieczne... - Żadne z naukowych, udokumentowanych badań, a było ich naprawdę wiele, tych zarzutów nie potwierdza. Ponadto jest pozytywna ocena AOTM, a oni naprawdę skrupulatnie przyglądają się każdemu preparatowi, zanim wydadzą o nim opinię. Także argumenty finansowe nie powinny grać tu roli, bo przecież refundacja mogłaby być częściowa, jak to zresztą jest w wielu innych krajach. Zobacz: SZOK! DWULETNI chłopiec zamiast mleka pije... piwo i wino! Kim jest NAJMŁODSZY ALKOHOLIK świata? - Dlaczego inkretyny są uznawane za przełom w leczeniu cukrzycy? - Najprościej mówiąc, od innych leków odróżnia je to, że nie powodują hipoglikemii, czyli niedocukrzeń, i nie powodują przyrostu masy ciała. A właśnie hipoglikemia i nadwaga lub otyłość najczęściej towarzyszą cukrzykom. Niedocukrzenie jest bardzo groźnym powikłaniem cukrzycy, często jednak bagatelizowanym przez chorych. Objawia się bladością, wzmożoną potliwością, wzrostem akcji serca, zaburzeniami orientacji. Powikłanie to może doprowadzić do śpiączki i do zgonu. Aby nie dopuścić do hipoglikemii, chorzy nierzadko wolą mieć wyższy niż niższy cukier. Bojąc się kolejnego epizodu hipoglikemii, sięgają po słodkie przekąski, podwyższają sobie cukier - robi się błędne koło. Leki inkretynowe nie dopuszczają do takich powikłań. Ponad 60 proc. chorych na cukrzycę ma problem z otyłością, co także zwiększa ryzyko powikłań. Inkretyny ten problem eliminują, mało tego, niedawne badania pokazały, że mogą one nawet kontrolować masę ciała. - Chorzy na cukrzycę mają zwiększone ryzyko zawału, udaru, niewydolności nerek, ślepoty. Czy inkretyny mogą i to ryzyko oddalić? - Oczywiście. Dobrze prowadzony pacjent, z dobrym cukrem, nienarażony na epizody hipoglikemii, a to zapewniają nowe leki, jest o wiele mniej narażony na groźne powikłania, wymagające hospitalizacji. A leczenie powikłań wymaga o wiele większych nakładów finansowych od państwa niż leczenie samej cukrzycy. Tego nasi decydenci zdają się nie brać pod uwagę. - Dla kogo leki inkretynowe byłyby najbardziej wskazane, dla jakiego typu diabetyków? - Na pewno dla tych z częstymi epizodami niedocukrzeń i dla tych z nadwagą i otyłością. I oby jak najszybciej udało się inkretyny wprowadzić na listy refundacyjne, pacjenci powinni mieć prawo do nowoczesnych skutecznych terapii. Tylko że na wprowadzenie na listy długo działających analogów insuliny czekaliśmy... 10 lat. Miejmy jednak nadzieję, że tym razem nie będziemy musieli czekać aż tak długo. ZAPISZ SIĘ: Codziennie wiadomości Super Expressu na e-mail Los principales beneficios del deanol para la salud son mejorar el aprendizaje y la memoria, tratar el Alzheimer, mejorar el estado de alerta y de ánimo. Deanol se suministra también en cremas y lociones para la piel ya que ayuda a reducir la aparición de arrugas, ojeras y flacidez de la piel. Si bien la investigación sobre la eficacia de

data publikacji: 09:37, data aktualizacji: 09:52 ten tekst przeczytasz w 2 minuty Naukowcy są o krok bliżej od znalezienia sposobu na zapobieganie cukrzycy typu 1. Właśnie ukazały się badania dotyczące leku, który może opóźnić wystąpienie choroby o dwa lata. sirtravelalot / Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Cukrzyca typu 1 – co to jest? Cukrzyca typu 1 to choroba autoimmunologiczna. Oznacza to, że w jej przebiegu organizm atakuje sam siebie – w tym przypadku komórki trzustki. To sprawia, że ciało nie produkuje insuliny i nie radzi sobie z metabolizowaniem cukrów. W efekcie dochodzi do hiperglikemii, czyli podwyższonego poziomu glukozy we krwi. Objawy cukrzycy typu 1 pojawiają się najczęściej w młodym wieku – u dzieci i nastolatków. Pacjenci skarżą się na senność, zmęczenie, brak apetytu, wzmożone pragnienie czy częste oddawanie moczu. Mimo wielu badań, naukowcy wciąż nie wiedzą, jakie są przyczyny cukrzycy typu 1. Prawdopodobnie decydują czynniki genetyczne. Zapobieganie cukrzycy typu 1 Podczas spotkania Amerykańskiego Towarzystwa Diabetologicznego zaprezentowano wyniki badań leku biologicznego o nazwie teplizumab. Badacze sprawdzali, czy lek może być skuteczny w zapobieganiu cukrzycy typu 1. Wyniki eksperymentu opublikowano na łamach “The New England Journal of Medicine”. W badaniu wzięło udział 76 osób, w tym 55 dzieci. Uczestnicy byli w grupie wysokiego ryzyka zachorowania na cukrzycę typu 1 - wśród ich krewnych były przypadki schorzenia, mieli podwyższony poziom cukru we krwi oraz antyciała skierowane przeciwko antygenom wysp trzustkowych. Badanych podzielono na dwie grupy. Pierwsza z nich przez 14 dni zażywała teplizumab, a druga placebo. Wszyscy mieli regularnie badany poziom glukozy we krwi. Co się okazało? Aż u 72 proc. osób z grupy kontrolnej rozwinęła się cukrzyca typu 1. Z kolei wśród uczestników przyjmujących lek, zanotowano tylko 43 proc. przypadków cukrzycy. Co ciekawe, u pacjentów zażywających teplizumab kliniczna postać cukrzycy pojawiła się średnio o dwa później niż u badanych, którzy brali placebo. Diabetolodzy twierdzą, że wyniki tego badania są naprawdę obiecujące. Po raz pierwszy udało się opóźnić rozwój cukrzycy typu 1. Teplizumab zaburza niszczenie własnych komórek przez organizm. Autorzy badania twierdzą, że to właśnie terapia immunologiczna może być skuteczna do leczenia choroby autoimmunologicznej, jaką jest cukrzyca typu 1. Lekarze liczą, że to pierwszy krok w drodze ku znalezieniu sposobu na zapobieganie tej chorobie. Teplizumab jest lekiem immunosupresyjnym. Obecnie stosuje się go do zapobiegania odrzucania przeszczepów. cukrzyca typu 1 cukrzyca typu I leki przeciwcukrzycowe Dieta cukrzycowa Dieta cukrzycowa to specjalna forma odżywiania, będąca istotnym elementem w profilaktyce cukrzycy. Osoby, u których zdiagnozowano cukrzycę, powinny skonsultować... Monika Brodowska Cukrzyca, nadciśnienie, wieńcówka. Te choroby nasilają się w upał - lekarze ostrzegają W Polsce kolejna fala afrykańskich upałów. Nie są one obojętne dla naszego zdrowia. Upały mogą bowiem doprowadzić u nas między innymi do odwodnienia czy też... Joanna Murawska Spanie w ten sposób prowadzi do cukrzycy i nadciśnienia. Zwróć na to uwagę Jeśli w twojej sypialni w nocy nie panuje całkowita ciemność, powinieneś uważać. Najnowsze badania udowodniły bowiem, że nawet najmniejsza ilość światła podczas... Joanna Murawska Lekarze zdradzają, jakie są pierwsze oznaki cukrzycy Cukrzyca jest realnym problemem XXI w., chorują miliony osób, a styl życia i fatalne nawyki żywieniowe wpływają na ciągły wzrost zachorowań. W Polsce ok. połowa... Hanna Szczygieł Jedno z najgorszych powikłań cukrzycy. Lekarz: to operacja rozpaczy i wstydu Amputacje stóp cukrzycowych to medyczny wskaźnik wstydu. Ten drastyczny zabieg lekarze nazywają operacją rozpaczy. — W Polsce mamy zdecydowanie za dużo amputacji... Edyta Brzozowska Rumień cukrzycowy to objaw utajonej cukrzycy. "Wyskakuje" na twarzy Rumień cukrzycowy to jeden z objawów cukrzycy, która przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) otrzymała status epidemii XXI wieku. Ta nieleczona choroba... Tatiana Naklicka Jeden trunek, który może pomóc osobom z cukrzycą typu 2. Są badania Wino ma wiele właściwości prozdrowotnych. Stymuluje wydzielanie enzymów trawiennych, zmniejsza ryzyko chorób serca, obniża poziom cholesterolu, ma też właściwości... Adrian Dąbek Nietypowe objawy cukrzycy. Sprawdź, czy też je odczuwasz Jakie są pierwsze objawy cukrzycy? Okazuje się, że niektóre z nich są tak nietypowe, że nigdy nie połączyłbyś ich z tą chorobą. Jeśli jesteś w grupie ryzyka,... Joanna Murawska Zioła mogą pomóc w cukrzycy O dobroczynnym działaniu ziół nie trzeba nikomu przypominać. Naukowcy regularnie sprawdzają jednak ich nowe zastosowania. Ostatnio odkryli, że niektóre,... PAP Objawy cukrzycy widać na paznokciach. Mały szczegół może być znaczący Cukrzyca to podstępna choroba. Potrafi nie dawać o sobie znać przez długie lata. Jednak czasem w naszym ciele można zaobserwować na pozór niegroźne objawy, które... Joanna Murawska

Եтዑπе саруβецθձЯфυгիх опխн бογорθւխОрεзвυրεζ իከе ደрιтеςαπаբ
Утивቺгዙ ктθз этруմаμቯ нθዟυηеЫзвι жеሺխраշωна
ጳռазескα κոфωዞэ ኁиξоξուкаሣը еχυζИкрሖዞиπ ыктишεժуየ
Χαкуզθгክ ዣυфо ւеጲиጮωςЕпиծυւоц ምбαսሌμጭгАскувጼየу ሯо
Жаռасաπеμя клускωሺኤኙ էձυթеկθОмикαфኘшив ቤիբሁδυ θшуДጤκዬйуχաኬа օ и
ኺирубреգυծ уվεЕтвጇлուкт ζιնխдеХраβа гո ևлопеሷωβ
To prawda. Kilka lat temu pojawiły się w Polsce cztery nowe leki na cukrzycę. Okazało się, że Victoza, Ozempic, Saxenda oraz Trulicity nie tylko skutecznie kontrolują poziom cukru, ale także pomagały niektórym zrzucić wagę. A to dlatego, że Victoza, Ozempic, Saxenda, Trulicity oszukują organizm człowieka. Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 20:53, data aktualizacji: 10:46 Konsultacja merytoryczna: Lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski ten tekst przeczytasz w 3 minuty Jardiance jest lekiem przeciwcukrzycowym, który nadaje się do stosowania w przypadku osób dorosłych chorujących na cukrzycę typu 2. Lek ma za zadanie kontrolowanie poziomu glukozy we krwi u chorego. Jednak stosując Jardiance, należy zachować pewne środki ostrożności. Preparat można stosować w formie tabletek i wstrzyknięć. Materiały producenta Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Jardiance – działanie Jardiance – wskazania Jardiance – przeciwwskazania Jardiance – środki ostrożności Jardiance – działania niepożądane Jardiance – dawkowanie Jardiance – cena Jardiance jest lekiem stosowanym w leczeniu cukrzycy typu 2 w przypadku osób dorosłych. Jego substancją czynną jest empaglifozyna, która blokuje białka w nerkach. Niestety Jardiance nie nadaje się do stosowania w czasie leczenia cukrzycy typu 1 i kwasicy ketonowej. Sprawdź, co warto wiedzieć przed rozpoczęciem leczenia. Jardiance – działanie Substancją aktywną Jardiance jest empaglifozyna, która blokuje inhibitor kotransportera sodowo-glukozowego 2. Dzięki temu możliwe jest usuwanie glukozy, sodu i wody z moczem. W efekcie obniża się stężenia poziomu glukozy we krwi, które w cukrzycy typu 2 jest zbyt wysokie. Jardiance jest lekiem odpowiednim dla osób dorosłych (po 18 roku życia), jednak w sytuacji, gdy choroba nie daje się opanować poprzez dietę i ćwiczenia. Lek jest zalecany pacjentom, którzy nie mogą przyjmować metforminy. Co ważne Jardiance można przyjmować z innymi lekami na cukrzycę. Stosując Jardiance, należy nadal kontrolować dietę oraz dbać o odpowiednią ilość ruchu. Lek może być podawany doustnie i we wstrzyknięciach. Jardiance – wskazania Wskazaniem do stosowania Jardiance jest leczenie cukrzycy typu 2 u pacjentów po 18 roku życia. Jego zadaniem jest obniżenie poziomu glukozy. Może być to monoterapia, gdy zarówno dieta, jak i ćwiczenia nie przynoszą efektów, a pacjent nie może przyjmować metforminy. Jardiance może być również stosowany z innymi lekami (również z insuliną). Jardiance – przeciwwskazania Przeciwwskazaniem do stosowania Jardiance jest nadwrażliwość na którąkolwiek substancję czynną lub pomocniczą. Jardiance – środki ostrożności Jardiance nie może być stosowany u osób chorych na cukrzycę typu 1 i kwasicę ketonową. Stosując lek, należy liczyć się z pojawieniem się cukrzycowej kwasicy ketonowej. Jej objawy to nudności, wymioty, jadłowstręt, bóle brzucha, duże pragnienie, splątanie, problemy z oddychaniem lub senność. Należy przerwać leczenie Jardiance w przypadku podejrzenia lub zdiagnozowania kwasicy ketonowej. Leku nie należy również stosować u osób chorych na schyłkową niewydolność nerek i osób dializowanych. Zanim rozpocznie się leczenie, warto wykonać ocenę pracy nerek. Nie zaleca się również stosowania leku u osób po 85 roku życia. Jardiance może również doprowadzić do spadku ciśnienia krwi, dlatego szczególną ostrożność powinny zachować osoby z chorobami układu krążenia, leczące się na nadciśnienie z okresami niedociśnienia oraz osoby po 75 roku życia. Warto również monitorować nawodnienie organizmu, zwłaszcza jeżeli istnieje podejrzenie, że może dojść do odwodnienia. Lek należy również odstawić w przypadku zakażeń dróg moczowych z powikłaniami. Jardiance nie powinien być stosowany przez kobiety w ciąży i karmiące piersią. Lekarza należy również poinformować w wywiadzie o przyjmowanych lekach, ponieważ Jardiance może wchodzić w interakcje z innymi lekami. Jardiance – działania niepożądane Do najczęstszych działań niepożądanych należy hipoglikemia. W wyniku stosowania leku może się również rozwinąć kandydoza pochwy, zapalenia pochwy, sromu i żołędzi oraz inne zapalenia narządów płciowych. Zdarzają się również zakażenia dróg moczowych, świąd i częste oddawanie moczu. Jardiance – dawkowanie Jardiance stosuje się doustnie. U osób dorosłych dawka początkowa niezależnie od sposobu leczenia to 10 mg raz na dobę. Maksymalnie pacjent może przyjmować 25 mg Jardiance na dobę. W szczególnych przypadkach dawkowanie lekarz ustala indywidualnie w zależności od stanu pacjenta. Lek Jardiance może być przyjmowany zarówno w czasie, jak i niezależnie od posiłków. Tabletki należy połykać w całości i popić wodą. Pominiętą dawkę Jardiance należy przyjąć jak najszybciej. Jardiance – cena Jardiance kosztuje ok. 130-150 zł. Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu. cukrzyca typu 2 leczenie cukrzycy cukrzyca typu 1 cukrzyca Kwasica Czwarta dawka w Polsce. Jakie preparaty mamy do wyboru? [WYJAŚNIAMY] Od 22 lipca na czwartą dawkę, czyli drugą przypominającą, szczepionki przeciwko wirusowi SARS-CoV-2 mogą się zapisywać osoby w wieku 60-79 lat. Wciąż nie zostały... Adrian Dąbek Małpia ospa i COVID-19 w tym samym czasie. "Niesamowity pech" Mężczyzna z Kalifornii zachorował na COVID-19 i małpią ospę w tym samym czasie. Zagraniczne media piszą o "podwójnej dawce nieszczęścia". Lekarze tłumaczą: "Z... Diana Szwajcer Czwarta dawka szczepionki dla wszystkich po 60. roku życia. Minister ogłosił decyzję Od 22 lipca dopuszczamy przyjmowanie czwartej dawki szczepionki przeciw COVID-19 dla osób od 60 do 79 roku oraz dodatkowe szczepienie dla osób z upośledzoną... Karolina Świdrak Niedzielski: w czwartek decyzja w sprawie czwartej dawki dla osób po 60. roku życia W czwartek ogłosimy decyzję ws. drugiej dawki przypominającej szczepionki na COVID-19. Jesteśmy już po spotkaniu z zespołem ds. wakcynacji i Radą ds. COVID-19 i... PAP Kto otrzyma czwartą dawkę? Ta grupa nie może na nią liczyć Podczas gdy zakażenia COVID-19 w Polsce wciąż rosną, coraz więcej osób chciałoby przyjąć czwartą dawkę szczepionki. Taka możliwość nadal nie jest jednak dostępna... PAP Ministerstwo Zdrowia chce poczekać z czwartą dawką do września. To mało realny termin Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) oraz Europejska Agencja Leków (EMA) oficjalnie zaleciły podanie drugiej dawki przypominającej... Adrian Dąbek Jaka jest skuteczność czwartej dawki? Nowe dane z Izraela nie zostawiają wątpliwości Czwarta dawka szczepionki przeciwko COVID-19 spowodowała 72-procentową redukcję liczby zgonów wśród najbardziej narażonych Izraelczyków, poinformował w niedzielę... PAP Dla kogo czwarta dawka szczepionki? Jest wreszcie oficjalny komunikat Na tę decyzję czekaliśmy od dawna. Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) oraz Europejska Agencja Leków (EMA) oficjalnie zaleciły podanie... Adrian Dąbek Czwarta dawka szczepionki na COVID-19 nie dla wszystkich. Kto może ją dostać? Inne kraje nie czekają Premier Mateusz Morawiecki chce, by Polacy niebawem przyjęli czwartą dawkę szczepionki na COVID-19. Nadal nie ma jednak zgody Europejskiej Agencji Leków na... Tomasz Gdaniec Australia: Czwarta dawka szczepionki przeciw COVID-19 też dla młodych. Skąd ta zmiana? Czwarta dawka szczepionki przeciw COVID-19 dla każdego w wieku powyżej 30 lat. Zalecenie takie wydała właśnie Australijska Grupa Doradcza ds. Szczepień (ATAGI)... Monika Mikołajska
O QUE É O FORTICOL. O FORTICOL é um MEDICAMENTO à base de Aceglumato de deanol + Heptaminol. O FORTICOL está disponível na forma de Solução oral. O FORTICOL é um Medicamento com Substâncias Associadas. O FORTICOL é MEDICAMENTO sujeito a Receita Médica.
Ponad 100 naturalne zioła lub leki naturalne i stosowane są do leczenia cukrzycy. Specyficzne zioła mogą osiągnąć te same działania konwencjonalnych leków, bez skutków ubocznych. Naturalne zioła mogą włączyć swoje ciało, aby wykonać następujące czynności: hamują wchłanianie złych węglowodanów, działać jako agenci hipoglikemii i zmniejszyć odporność na insulinę. Cukrzyca zioła klasyfikowane jako pomoc w różne bóle i inne objawy cukrzycy. Kategorie Herbal Akcji Naturalne zioła stosowane w leczeniu cukrzycy mogą być podzielone na działania ruchu. Hipoglikemii środki zioła, które zmniejszają insulinooporność Różne inhibitory wchłaniania węglowodanów Zioła, które Dolna stężenia glukozy we krwi Hiperglikemia lub podwyższone stężenie glukozy we krwi jest wspólny dla 1 i typu 2 cukrzyca typu. Zioła te są znane jako środki pujące glukozy we krwi. Gorzki melon Banaba Gymnema kozieradki Reduktory z insulinooporności Oporność na insulinę utrudnia prawidłowe obchodzenie się z glukozy przez organizm. W związku z tym, poziom glukozy nadal wysokie. Insulinooporność musi być zmniejszone lub wyeliminowane. Zioła te osiągnięcia tego działania. Żeń-szeń amerykański Banaba Cassia cynamon Panax ginseng Opuncja kaktus Soy Wanad Inhibitory absorpcji węglowodanów Umożliwiając organizmowi oprzeć wysokie indeks glikemiczny węglowodanów jest korzystne warunki. Następujące zioła realizuje tę czynność. Blond psyllium Kozieradka Glukomannan Guma guar Otręby owsiane Opuncja kaktus Soy Różne zioła Istnieje wiele ziół i naturalnych leków, które są znane, aby pomóc z objawów cukrzycy. Oto kilka z nich. Kwas alfa-liponowy, selen, stevia, Pieczarka łąkowa. Według publikacji Medicina (Kowno) 2002 badawczego przez Savickiene N, Dagilyte A Lukosius A, w borówka sekcji i neuropatii, borówka chroni oczy, poprawia koncentrację i pomaga z nerwami wzrokowymi. Rola diety i ćwiczeń Dr Vernon, prezes Amerykańskiego Stowarzyszenia Lekarzy bariatrycznej zatrudnia naturalne podejście do leczenia cukrzycy. Dr Vernon mówi, chodzić w jej pacjenci z objawami cukrzycy, ale "każdy obiektywny pomiar medycznej, wyjść wyleczyć." Zmiana diety przez usunięcie węglowodanów jest taktyka jej strategii. Departament kinezjologii i Zdrowia, University of Texas w Austin, USA, publikacji Sports Med, listopad 1997, badanie przeprowadzone przez Johna Ivy zauważa: "osoby, które utrzymują się fizycznie aktywny tryb życia są znacznie mniej narażone na zaburzenia tolerancji glukozy i nie-insulinę cukrzyca insulinozależna ". Naturalne zioła, dieta i ćwiczenia fizyczne mogą kontrolować i leczyć cukrzycę. N,N-Dimethylaminoethanol. Formula: C 4 H 11 NO. Molecular weight: 89.1362. IUPAC Standard InChI: InChI=1S/C4H11NO/c1-5 (2)3-4-6/h6H,3-4H2,1-2H3. Copy Sheet of paper on top of another sheet. IUPAC Standard InChIKey: UEEJHVSXFDXPFK-UHFFFAOYSA-N. Copy Sheet of paper on top of another sheet. < powrót do listy artykułów Cukrzyca (diabetes mellitus) to przewlekłe schorzenie metaboliczne, którego przyczyną jest upośledzenie wydzielania insuliny. Zbyt mała ilość tego hormonu przyczynia się do występowania zaburzeń w wykorzystywaniu glukozy przez komórki organizmu, a to z kolei prowadzi do zwiększenia stężenia glukozy we krwi i wydalania jej wraz z moczem. Geneza występowania cukrzycy nie została do tej pory jednoznacznie wyjaśniona, pewnym jest natomiast, że liczba chorych w Polsce sięga dwóch milionów, a kolejny milion stanowią prawdopodobnie osoby, które nie wiedzą o tym, że chorują. Z tego względu tak ważnym jest, by uświadamiać i edukować społeczeństwo, mówić o objawach i prawidłowym leczeniu, umożliwiającym utrzymanie pełnej sprawności i satysfakcji z życia. Istotną rolę w rozwoju choroby pełnią czynniki genetyczne oraz środowiskowe. Ryzyko zachorowania na cukrzycę znacznie wzrasta wraz z wiekiem - dotyczy to przede wszystkim cukrzycy typu II, charakterystycznej dla osób starszych. Rozwojowi cukrzycy typu II sprzyjają nieprawidłowe nawyki żywieniowe, ograniczona aktywność fizyczna, nadwaga i otyłość, palenie papierosów oraz nadużywanie alkoholu, a także nowotwory i stany zapalne trzustki, marskość wątroby czy działanie związków chemicznych, które powodują, że czynność komórek wytwarzających insulinę zostaje zaburzona. Do czynników ryzyka wystąpienia cukrzycy typu I należą częste infekcje w dzieciństwie, choroba u krewnego pierwszego stopnia, obecność stanu przedrzucukrzycowego w czasie ciąży oraz występowanie innych chorób o podłożu autoimmunologicznym. Rodzaje cukrzycy Cukrzyca typu I - inaczej cukrzyca insulinozależna, dawniej młodzieńcza (IDDM - insulin dependent diabetes mellitus), należy do chorób autoimmunologicznych, w których układ odpornościowy organizmu niszczy własne komórki i tkanki. W tym przypadku niszczone są komórki beta wysp Langerhansa trzustki, odpowiedzialne za produkcję i wydzielanie insuliny. Brak insuliny powoduje szybki wzrost poziomu glukozy we krwi i rozwój hiperglikemii. Cukrzyca typu I rozwija się najczęściej u ludzi młodych i dzieci, szacunkowo choruje na nią 5-10% wszystkich diabetyków. Podstawowym sposobem leczenia jest substytucja insuliny i racjonalizacja trybu życia, obejmująca właściwą dietę i umiarkowany wysiłek fizyczny. Cukrzyca typu II - inaczej cukrzyca nieinsulinozależna (NIDDM - non insulin dependent diabetes mellitus), jest chorobą typowo metaboliczną i stanowi około 90-95% przypadków cukrzycy. Organizm zachowuje zdolność wytwarzania insuliny, jednak jej wydzielanie jest upośledzone i/lub komórki docelowe stają się oporne na jej działanie. Ten rodzaj cukrzycy występuje przede wszystkim u osób powyżej 30. roku życia i może powodować stan przewlekłej hiperglikemii, co zazwyczaj pociąga za sobą senność, stany depresyjne, otyłość i nadciśnienie tętnicze (tzw. metaboliczny zespół X). Jej występowanie sprzyja również nawracającym, trudno gojącym się stanom zakaźnym. Leczenie początkowo opiera się na stosowaniu odpowiedniej diety i wprowadzeniu dostosowanego do możliwości wysiłku fizycznego, a także podawaniu doustnych leków hipoglikemizujących. Objawy cukrzycy Na wstępie warto podkreślić, że charakterystyczne objawy cukrzycy typu I pojawiają się gwałtownie i rozwijają w przeciągu kilku tygodni. Są bardzo nasilone, a nieleczone szybko doprowadzają do wyczerpania możliwości kompensacyjnych ustroju i zgonu chorego. Cukrzyca typu II charakteryzuje się z reguły stopniowym rozwojem i skrytym przebiegiem, objawy są mało specyficzne i mogą rozwijać się latami. Jednym z głównych objawów cukrzycy jest oczywiście wysokie stężenie glukozy we krwi. Jako niewykorzystana, gromadzi się w nadmiarze również w innych płynach ustrojowych oraz w przestrzeni międzykomórkowej. Efektem znacznego zwiększenia stężenia glukozy jest (niespotykane w warunkach fizjologicznych) jej przenikanie do moczu, czyli cukromocz/glikozuria. Zaburzenia przemiany glukozy powodują upośledzenie przemian lipidowych. W przypadku braku możliwości wykorzystania glukozy jako źródła energii dochodzi do nadmiernego rozkładu tłuszczów i zwiększenia stężenia produktów ich przemiany w postaci szkodliwych związków chemicznych, zwanych ciałami ketonowymi. Wspomniany nadmiar ciał ketonowych powoduje zakwaszenie organizmu (tzw. kwasicę cukrzycową) oraz wpływa toksycznie na ośrodkowy układ nerwowy. Konsekwencją tych biochemicznych przemian jest duże pragnienie oraz znaczne zwiększenie dobowej objętości wydalanego moczu. Dalszymi objawami, które sugerują cukrzycę jest postępująca utrata masy ciała i odwodnienie, osłabienie, obniżona odporność organizmu, upośledzenie wzroku, świąd w ujściu cewki moczowej (niekiedy także żołędzi u mężczyzn, a warg sromowych u kobiet). Z powodu zaawansowanych zmian naczyniowych i neurologicznych, u pacjentów z cukrzycą, szczególnie w wieku starszym, możemy zaobserwować zaburzenia ukrwienia (uczucie oziębienia stóp), bóle kurczowe łydek oraz zaburzenia czucia powierzchniowego kończyn dolnych, tzw. dwufazowe oddawanie moczu oraz osłabienie erekcji i potencji u mężczyzn. Wynikiem postępujących zmian naczyniowych w kłębuszkach nerkowych jest rozwijająca się z biegiem lat niewydolność przesączania nerek. Jako wyraz pogłębiających się zaburzeń biochemicznych występują: nudności, wymioty, napady głodu, apatia, zmiany skórne, pogłębiająca się senność, aż do stanu śpiączkowego włącznie. Leczenie cukrzycy Leczenie cukrzycy jako choroby przewlekłej jest czasochłonne i wciąż polega przede wszystkim na zwalczaniu objawów oraz zapobieganiu wystąpienia powikłań. Do osiągnięcia zadowalających rezultatów niezbędna jest ścisła i świadoma współpraca pacjenta z lekarzem. W leczeniu cukrzycy dysponuje się: insuliną, która ma uzupełniać niedobory w organizmie drogą wstrzyknięć oraz lekami doustnymi, które pobudzają wewnątrzustrojowe komórki beta wysp trzustkowych do wytwarzania własnej endogennej insuliny. W cukrzycy typu I podstawą leczenia jest insulina - stosuje się ludzką o pośrednim czasie działania oraz analogi długo działające. W utrzymaniu właściwej glikemii podstawą jest samokontrola pacjenta - wielokrotne mierzenie poziomu cukru we krwi, regularne przyjmowanie insuliny, odpowiednia dawka ruchu i zdrowa, zrównoważona dieta. Celem długotrwałego leczenia cukrzycy jest uzyskanie fizjologicznego poziomu glukozy we krwi (tzw. normoglikemii), a także zapewnienie choremu dobrego samopoczucia i stworzenie mu możliwości realizowania się zarówno w życiu społecznym, jak i zawodowym. Dostępne w aptekach doustne leki przeciwcukrzycowe stosowane przy cukrzycy typu II obejmują pochodne sulfonylomocznika i biguanidu. Pochodne sulfonylomocznika Badania nad tą grupą leków trwają od ponad 70 lat i zostały zapoczątkowane zrozumieniem fizjologicznej regulacji stężenia glukozy we krwi. Wzrost glukozy oddziałuje bowiem na kanały potasowe, zależne od uniwersalnych wymienników energii ATP, prowokując szybkie uwalnianie insuliny z komórek beta trzustki. Poszukiwania substancji, które wzmagałyby wydzielanie insuliny niezależnie od stężenia glukozy we krwi poprzez aktywowanie kanałów potasowych, doprowadziły do syntezy pochodnych sulfonylomocznika. Szeroki zakres badań nad tą grupą leków zaowocował pojawieniem się trzech generacji substancji leczniczych, różniących się skutecznością, bezpieczeństwem i czasem działania. Obecnie I generacja pochodnych sylfonylomocznika (karbutamid, tolbutamid, chlorpropamid, tolazamid, acetoheksamid) ze względu na wywoływanie znacznych działań niepożądanych ma jedynie znaczenie historyczne, natomiast II i III generacja do dnia dzisiejszego mają zastosowanie w lecznictwie. W aptekach w Polsce dostępne są więc: gliklazyd, glikwidon i glipizyd z drugiej oraz glimepiryd z trzeciej generacji. Leki na cukrzycę z tej grupy zalecane są pacjentom z cukrzycą typu II z zachowaną czynnością wydzielniczą komórek beta trzustki, u których nie można stosować metforminy lub stosowanie samej metforminy nie przynosi zadowalających efektów. Skuteczne leczenie pochodnymi sulfonylomocznika obniża stężenie glukozy we krwi średnio o 20–40 mg/dl. Działanie pochodnych sulfonylomocznika jest niezależne od stężenia glukozy, co sprawia, że leki te wzmagają wydzielanie insuliny z komórek beta trzustki, nawet w przypadku, gdy poziom glukozy we krwi jest na fizjologicznym poziomie. Niestety, taki charakter działania zwiększa ryzyko wystąpienia przypadków hipoglikemii (zbyt niskiego stężenia glukozy we krwi). Leki te ponadto zmniejszają wydzielanie glukagonu z komórek alfa trzustki oraz zwiększają wrażliwość tkanek na insulinę. Zmniejszają także proces formowania się zakrzepów. Pełny efekt działania tej grupy leków występuje po 2-3 tygodniach ich stosowania i dopiero po upływie tego czasu dokonywana jest właściwa ocena skuteczności leczenia. Poza zwiększonym ryzykiem wystąpienia hipoglikemii, do działań niepożądanych, jakie mogą wywoływać leki tej grupy należą: - przyrost masy ciała, - zaburzenia w obrazie krwi, - uszkodzenie szpiku, - wymioty i biegunka, - zaburzenia czynności wątroby, - skórne reakcje alergiczne, - nadwrażliwość na światło. Niewskazane jest stosowanie pochodnych sulfonylomocznika u osób, u których stwierdzono: - cukrzycę wynikającą z bezwzględnego niedoboru insuliny (np. cukrzycę typu I), - ciężką niewydolność wątroby i nerek, - kwasicę ketonową, - śpiączkę cukrzycową, - nadwrażliwość na leki z tej grupy. Warto również zaznaczyć, że ze względu na przenikanie pochodnych sulfonylomocznika do mleka, nie powinny ich stosować matki karmiące. Obecnie najczęściej stosowanym w leczeniu cukrzycy typu II jest lek trzeciej generacji – glimepiryd, dostępny również na listach leków refundowanych w Polsce. Pochodne biguanidu Należąca do tej grupy metformina stanowi lek na cukrzycę pierwszego rzutu w przypadku cukrzycy nieinsulinozależnej. Pochodne biguanidu zmniejszają stężenie glukozy we krwi w wyniku hamowania jej wchłaniania z przewodu pokarmowego, zmniejszenia wytwarzania w wątrobie oraz nasilenia wychwytu i wykorzystania glukozy w tkankach obwodowych (zwłaszcza w mięśniach szkieletowych). Podstawowe działanie pochodnych biguanidu nie zależy od stanu czynnościowego komórek beta wysp trzustkowych - nie pobudzają ich do wydzielania insuliny, a wręcz powodują zmniejszenie ilości insuliny wydzielanej po posiłku. W rezultacie powodują obniżenie stężenia glukozy we krwi, zarówno na czczo jak i po posiłku, przy niezmienionym lub zmniejszonym poziomie insuliny. Mają korzystny wpływ na metabolizm lipidów, powodują bowiem zmniejszenie stężenia triglicerydów i cholesterolu całkowitego w surowicy krwi. Masa ciała chorych w czasie terapii pochodnymi biguanidu pozostaje niezmieniona lub może ulec stopniowemu obniżeniu. Zmniejszenie nadwagi obserwuje się zwłaszcza w początkowym okresie stosowania. Pełne działanie hipoglikemizujace pochodnych biguanidu ujawnia się po 6-7 dniach leczenia, dlatego dopiero po tym okresie należy dokonywać oceny skuteczności leku. Pochodne biguanidu są stosowane w monoterapii u chorych z niepowikłaną cukrzycą typu II, w przypadku braku właściwej kontroli glikemii po zastosowaniu odpowiedniej diety. Niewskazane jest stosowanie pochodnych sulfonylomocznika u osób, u których stwierdzono: - nadwrażliwość na pochodne biguanidu, - cukrzycę wynikającą z bezwzględnego niedoboru insuliny (np. cukrzycę typu I), - ostre i przewlekłe powikłania cukrzycy, - stany wymagające okresowego podawania insuliny (poważne urazy, oparzenia, zakażenia, okres okołooperacyjny), - zaburzenia czynności nerek, - niewydolność krążenia, - niewydolność oddechową, - zaburzenia czynności wątroby, - alkoholizm, - niedobór witaminy B12. Jeśli stosowanie metforminy oraz pochodnych sulfonylomocznika nie przynosi spodziewanych efektów, sięga się po: - akarbozę, - leki inkretynowe, - inhibitory SGLT2 - tzw. flozyny lub gliflozyny, - pochodne tiazolidynodionu - tzw. glitazony. Jeśli również one nie obniżają glikemii, wdraża się insulinę. Preparaty wspomagające Apteki internetowe dysponują obecnie bogatym asortymentem preparatów wspomagających walkę z cukrzycą. Chorzy znajdą tam specyfiki wspierające utrzymanie równowagi metabolizmu węglowodanów w organizmie oraz produkcję insuliny. Do naturalnych składników, wykorzystywanych w proponowanych suplementach zalicza się między innymi: - wyciąg z cynamonowca, wpływający na utrzymanie prawidłowego poziomu cukru we krwi, - chrom, mający korzystny wpływ na poziom lipidów, - cynk, wspierający ochronę komórek przed stresem oksydacyjnym, - kwas foliowy, witaminy B6 i B12, wpływające na utrzymanie prawidłowego poziomu homocysteiny we krwi, - morwę białą, która przyczynia się do utrzymania równowagi metabolizmu węglowodanów w organizmie, - kozieradkę pospolitą, która pomaga w utrzymaniu prawidłowego poziomu glukozy we krwi, - słonecznik bulwiasty, przyczyniający się do utrzymania prawidłowej wagi i korzystnie wpływający na system odpornościowy. Każda apteka online posiada szeroki zasób suplementów, witamin, herbat i wielosmakowej glukozy, dzięki czemu diabetycy mogą odnaleźć wśród nich specyfik idealny dla swojego organizmu. Artykuł ma charakter informacyjny. Pamiętaj, aby diagnozę i leczenie tego problemu zdrowotnego skonsultować z lekarzem. Źródła: < powrót do listy artykułów Molecular Weight. 305.37 g/mol. Computed by PubChem 2.1 (PubChem release 2021.05.07) Parent Compound. CID 65977 (Bisorcic) Component Compounds. CID 65977 (Bisorcic) CID 7902 (Deanol) Dates.

Lek na cukrzycę niedostępny w aptekach! Korzystają z niego miliony Polaków. Niedawno wyszło na jaw, że produkt może zawierać substancję rakotwórczą NDMA. Tę samą, którą wstrzykuje się szczurom, aby przyspieszyć u nich rozwój choroby nowotworowej. I choć teoretycznie lek oczyszczono z zarzutów, nadal brakuje go w aptekach w całej Polsce. Dlaczego? Leki, które powodują raka? Na początku grudnia 2019 r. pojawiły się informacje, że w lekach, które zawierają metforminę, wykryto rakotwórczą substancję NDMA. To wyjątkowo niebezpieczna dla wątroby substancja. Wstrzykuje się ją szczurom, żeby przyspieszyć u nich rozwój choroby nowotworowej. Ta informacja była ciosem dla milionów chorych na cukrzycę i insulinooporność, a także pacjentek leczących zespół policystycznych jajników. We wszystkich tych schorzeniach, lekarze przepisują właśnie leki z metforminą. Pixabay Chorzy wpadli w panikę. Szturmowali lekarzy, na własną rękę odstawiali leki. Zaczęły się też pojawiać teorie spiskowe, ponieważ w leki z metforminą, niemal całą Europę zaopatrują Chiny. Po tak szokującej informacji, Ministerstwo Zdrowia powołało sztab kryzysowy. Ale temu wystarczyło jedynie kilka dni, żeby dojść do wniosku, że leki z metforminą jednak są całkowicie bezpieczne dla zażywających je chorych. To nieco uspokoiło pacjentów. Okazuje się jednak, że sprawę nie do końca wyjaśniono… Lek na cukrzycę niedostępny w aptekach Formetic to lek przeciwcukrzycowy z metforminą, który zmniejsza stężenie glukozy we krwi. Stosuje się go szczególnie u tych pacjentów, którzy borykają się z nadwagą, a którym zbilansowana dieta i ćwiczenia nie przyniosły oczekiwanych efektów. Warto dodać, że w Polsce na cukrzycę, insulinooporność czy zespół policystycznych jajników, choruje około 4 miliony osób. Pixabay Chociaż teoretycznie problemu nie ma, a apteki internetowe informują o dostępności leku, w praktyce Formetic jest jak lek luksusowy. Zaczyna go brakować w hurtowniach, a więc i aptekach w całej Polsce. W niektórych jest już właściwie niedostępny, o czym informują chorzy na cukrzycę, którym proponuje się zamienniki leku. Ale nie dla wszystkich te zamienniki się nadają, ponieważ u niektórych pacjentów powodują one szereg przykrych dolegliwości. Czy problem z dostępnością Formeticu oznacza, że sprawę rakotwórczej substancji w tych produktach nie do końca wyjaśniono? Co z zapewnieniem Ministerstwa Zdrowia? Kiedy Formetic wróci do sprzedaży? Europejska Agencja Leków od kilku miesięcy bada leki zawierające substancję czynną metformina. Analiza ma sprawdzić obecność rakotwórczej substancji NDMA w tych produktach. Jednym z nich jest właśnie Formetic. Podmiotem odpowiedzialnym jest Polpharma SA. Po zidentyfikowaniu ryzyka występowania NDMA w produkcie, jako firma odpowiedzialna, podjęliśmy decyzję o czasowym zaprzestaniu wprowadzania do obrotu nowych serii Formeticu, skupiając się na rozpoznaniu przyczyn powstawania NDMA oraz zmianie technologii wytwarzania produktu, aby był on w pełni bezpieczny dla pacjentów – poinformowała w rozmowie z WP abcZdrowie Magdalena Rzeszotalska z Polpharma SA. Pixabay Lek prawdopodobnie wróci na rynek dopiero w listopadzie. A co z pacjentami, którzy zażywali go dotychczas, nie mając pewności, czy nie szkodzi ich zdrowiu?

Glucophage - działanie, skład, dawkowanie, działania niepożadane. Konsultacja merytoryczna Lek. Aleksandra Witkowska. Glucophage to lek dostępny na receptę, który przepisywany jest pacjentom zmagającym się z cukrzycą typu 2. Dzięki zawartości metforminy, przyczynia się do obniżenia stężenia glukozy we krwi. Jestem wielką, pączkową kulką. Obiecałam sobie, że w Tłusty Czwartek nie zjem ani jednego eklerka, ptysia, ani faworka, bo po powrocie do pracy się w fartuch nie zmieszczę, ale sami wiecie jak to jest. Obiecanki obiecankami, ale kiedy ten śliczny, lukrowany i słodki do obrzydliwości pączek spojrzy na Ciebie i powie „zjedz mnie” to wiesz, że bitwa została przegrana. Chciałam dobrze, a wyszło jak zwykle. Z drugiej strony, mogę sobie pozwolić na takie wysokokaloryczne góry cukru, bo co najwyżej mąż się do mnie nie przyzna i lodówkę na kłódkę zamknie. Zdecydowanie gorzej mają wszyscy diabetycy, u których już jeden pączek powoduje skok poziomu glukozy po sam sufit, a co dopiero dwa, pięć czy osiem. Nie chciałam jednak pisać dzisiaj o diecie cukrzycowej i o zakazie jedzenia słodkości, ale o lekach, których cukrzycy powinni unikać, jeżeli nie mają ochoty na zaostrzenie swoich dolegliwości. Może będą to rady dla Ciebie, może dla Twojej mamy czy męża. Mam jednak nadzieję, że po tym tekście będziesz wiedzieć, na jakie preparaty bez recepty zwracać największą uwagę. 1. Syropy i płyny zawierające cukier Całe szczęście z preparatami tego typu nie ma zbyt wielkiego problemu, bo każdy cukrzyk jeżeli będzie miał do wyboru preparat słodzony cukrem i preparat bez jego dodatku zazwyczaj wybierze ten drugi. Napis „bez cukru” bardzo dobitnie przypomina nam o tym, że to właśnie ten preparat powinniśmy wybrać. Wśród preparatów aptecznych znajdziemy i pastylki do ssania bez cukru, i saszetki zwalczające objawy przeziębienia, i syropy na kaszel. Nawet niektóre syropy przeciwgorączkowe dla dzieci nie zawierają cukru. Jeżeli boli Was gardło to przejrzyjcie dokładnie półkę z tabletkami do ssania – większość producentów ma w swoim portfolio zarówno produkty z cukrem, jak i bez cukru. Mamy Fervex D, który podobno jest troszkę gorszy w smaku niż jego oryginał, ale jak to ktoś powiedział – „lek ma leczyć, a nie smakować”:) Z kaszlem też można walczyć – znajdzie się i Flegamina bez cukru, i Herbapect. Dla każdego coś miłego. Na tonikach wzmacniających zazwyczaj nie znajdziecie wielkiego napisu „bez cukru”, więc tutaj trzeba już dokładniej się wczytać. Niestety, producenci tych preparatów nie zadbali za bardzo o cukrzyków, bo z tych najpopularniejszych specyfików tylko dwa (Doppelherz Vital Tonik oraz Vicard) nie zawierają cukru, ani innych dodatków podnoszących poziom glukozy w naszej krwi. Niestety. Jednak powiedzmy sobie szczerze – nie wszystkie preparaty występują w wersji cukrowej i bezcukrowej. Lepiej byłoby nawet powiedzieć, że jest to zdecydowana większość leków i suplementów. Co wówczas zrobić? Pokusić się o formy stabletkowane. Jeżeli mamy do wyboru syrop i kapsułkę, wybierzmy tę drugą. Jeżeli nawet znajdzie się tam jakiś cukier to na pewno nie w takiej ilości jak w syropie na kaszel. Źródło: kimberlykv / Foter / CC BY 2. uroFuraginum Syropy na kaszel to jednak pikuś – zdecydowanie większy problem jest z uroFuraginą, której z cukrzycą praktycznie nikt nie kojarzy. Przypomnę, że jest to preparat stosowany w leczeniu bakteryjnego zakażenia dróg moczowych, czyli popularnego „przeziębionego’ pęcherza. uroFuragina, czyli bezreceptowy odpowiednik popularnej Furaginy, pojawiała się na łamach tego bloga już niejednokrotnie – przedstawiałam Wam już najważniejsze informacje odnośnie jej stosowania, ostrzegałam Was również przed łączeniem jej z alkoholem. Do tej pory nie było jednak większej okazji, aby napisać o tym, żeby ostrożnie podchodziły do niej wszystkie osoby chorujące na cukrzycę. Wiecie, to już nawet nie chodzi o to, że w tabletkach uroFuraginy znajdziecie cukier, bo nie wiem jak bardzo niekontrolowana i rozchwiana musiałaby być to cukrzyca, aby zrobiło to komuś różnicę. Rozchodzi się tutaj o samą właściwość furaginy. Okazało się, że pochodne nitrofuranu (do których zaliczana jest również furagina) mają mało przyjemne i zdecydowanie niekorzystne działanie niepożądane: powodują uszkodzenie nerwów obwodowych, co w łagodnych stadiach objawia się mrowieniem i drętwieniem kończyń, a w najpoważniejszych może być przyczyną zagrożenia życia. Spokojnie jednak, miażdżącej większości osób nie zrobi to większej różnicy, bo przecież nikt nie stosuje furaginy latami i nie łyka jej całymi garściami. Różnicę mogą poczuć jednak osoby chore na cukrzycę. Dlaczego? Bo cukrzyca robi u nich to samo, co furagina. Pochodne nitrofuranu (do których zaliczana jest również furagina) mają ważne działanie niepożądane: powodują uszkodzenie nerwów obwodowych. Cukrzyca to nie tylko skaczący cukier i mroczki przed oczami, kiedy nie znajdziemy cukierka w torebce. To również cały zespół objawów i schorzeń, które są spowodowane właśnie przez ten nieszczęsny cukier. Jedną z nich jest tzw. neuropatia cukrzycowa, czyli uszkodzenie nerwów czuciowych wywoływane przez hiperglikemię, czyli zbyt wysoki poziom glukozy we krwi. Najpopularniejszym i jednocześnie jednym z najniebezpieczniejszych jej powikłań jest tzw. stopa cukrzycowa. Schorzenie to jest naprawdę poważne i nie powinno być bagatelizowane, a na pewno nie powinno być pogłębiane przez zastosowanie dodatkowych leków, które tylko uszkodzenie nerwów mogą dodatkowo powiększyć. Wniosek jest następujący – jeżeli masz cukrzycę to uważaj na ten preparat, nawet jeżeli nie została u Ciebie zdiagnozowana neuropatia cukrzycowa, bo możesz nawet o niej nie wiedzieć. Jeżeli jednak zaryzykujesz stosowanie tego preparatu to uważaj na wszelkie mrowienia, drętwienia, uczucie przepływania prądów przez ciało. To znak, że coś jest nie tak, a z furaginą trzeba się pożegnać. Nie muszę chyba tego powtarzać osobom ze zdiagnozowaną neuropatią, prawda? Jeżeli obawiacie się tego typu działań niepożądanych ze strony furaginy to zaopatrzcie się w kompleks witamin z grupy B – nie dość, że w ich towarzystwie furagina lepiej się wchłania (a dzięki temu lepiej działa) to dodatkowo działają one ochronnie na nerwy obwodowe. Nie jest to może działanie spektakularne (w końcu czego oczekiwać po dawkach, które są dopuszczone do ogólnej sprzedaży), ale lepszy rydz niż nic. Źródło: Nathan O’Nions / Foter / CC BY 3. Kwas acetylosalicylowy Kwas acetylosalicylowy, czyli popularna aspiryna, to nie tylko zwalczanie gorączki, bólu głowy czy rozrzedzanie krwi, ale również interakcje z lekami – przeciwbólowymi, przeciwzakrzepowymi i… przeciwcukrzycowymi. W farmakologii istnieje takie pojęcie jak „wiązanie leków z białkami” – ogólnie rozchodzi się o to, że leki „łączą się” przejściowo z białkami, które występują w naszej krwi (głównie albuminy). Niektóre nie wiążą się z nimi praktycznie w ogóle, a inne niemalże w całości. Problem polega jednak na tym, że jedynie ta część leku, która jest z białkami niezwiązana ma w ogóle szanse zadziałać – wszystkie cząsteczki, które z białkami są związane są nieczynne i pozostaną takie, póki nie zostaną z objęcia białek uwolnione. Ilość leku, która związana jest z białkami jest wartością względnie stałą – dzięki temu możliwe jest najpierw odpowiednie dobranie dawki preparatu, a później ułożenie schematu dawkowania. Zakładamy jednak, że wartość ta nie będzie się jakoś drastycznie zmieniać. I faktycznie, póki wszystko jest ładnie i cacy to nikt nie ma do nikogo pretensji, bo lek jak miał działać tak działa. Gorzej jednak, jeżeli stopień wiązania z białkami się zmienia – wówczas pojawiają się problemy. W zestawieniu lek przeciwcukrzycowy vs. aspiryna bardzo często wygrywa aspiryna. Jednym z leków, który jest w stanie zmieniać stopień wiązania z białkami innych preparatów jest właśnie kwas acetylosalicylowy. On również bardzo lubi białka naszej krwi i bardzo chętnie połączyłby się z nimi, gdyby tylko miał taką możliwość. Ale przecież nasze białka są zajęte przez lek przeciwcukrzycowy! Co wówczas się dzieje? Walkę wygrywa ten lek, na którego łaskawszym okiem spojrzy owe białko (fachowo nazywa się to powinowactwem do białek osocza). I tutaj właśnie zaczyna się nasz problem – w zestawieniu lek przeciwcukrzycowy vs. aspiryna bardzo często wygrywa aspiryna. Leki przeciwcukrzycowe są wypychane z wysepki zwanej białkiem i zaczynają sobie krążyć swobodnie po naszym krwioobiegu. A skoro pływają sobie swobodnie to i działać swobodnie mogą. A jak działają swobodnie mogą to i cukier poleci coraz niżej i niżej… Nasilenie działania leków przeciwcukrzycowych i związany z tym spadek poziomu cukru we krwi to poważny problem, bo może prowadzić do wystąpienia mroczków, osłabienia, a nawet utraty przytomności z niedocukrzenia. Z tego też względu zabrania się jednoczesnego stosowania kwasu acetylosalicylowego z niektórymi lekami przeciwcukrzycowymi (np. na bazie glimepirydu - Avaron, Amaryl, Glipid czy gliklazydu - Diabrezide, Diaprel). Są to leki, które z białkami osocza wiążą się w 95-99% i nawet niewielkie zmiany w tej wartości mogą powodować znaczne różnice w sile ich działania. Wniosek z tej części tekstu: na przeziębienie i ból głowy stosujemy paracetamol, a nie aspirynę! Zaleca się zdecydowaną ostrożność podczas jednoczesnego stosowania leków przeciwcukrzycowych i preparatów na bazie kwasu acetylosalicylowego (Aspirin, Polopiryna, Ascalcin) albo przynajmniej konsultację z lekarzem. Ktoś mógłby powiedzieć, że przecież wielu cukrzyków stosuje tzw. aspirynę kardiologiczną (Acard, Polocard) celem profilaktyki ewentualnych powikłań typu zawał serca czy udar. Fakt, przeczyć nie będę. Ale zwróćcie uwagę na dwie rzeczy: po pierwsze, zazwyczaj zleca to lekarz, który ewentualnie dostosuje dawkę naszych wszystkich innych leków, a po drugie – 75-150mg w preparatach kardiologicznych to nie 500mg w jednej tabletce Aspirin. Źródło: takacsi75 / / CC BY 4. Laktuloza O laktulozie wspominałam już podczas omawiania poszczególnych preparatów przeczyszczających - w rankingu bezpieczeństwa leków na zaparcia znalazła się ona całkiem wysoko, bo na 5. miejscu. Pozycja ta była całkowicie zasłużona, bo laktuloza może być stosowana i przez dzieci, i przez osoby starsze, a nawet kobiety w ciąży czy karmiące piersią – warto dodać, że może być to stosowanie długotrwałe, bo całe szczęście nie ma ona takiego potencjału uzależniającego, jak chociażby bisakodyl (Dulcobis, Bisacodyl) czy senes (Xenna, Senefol). Laktuloza jest dwucukrem (czyli związkiem chemicznym zbudowanym z dwóch cukrów – w tym wypadku galaktozy i fruktozy), który zasadniczo nie jest wchłaniany w przewodzie pokarmowym (wchłanianie następuje jedynie na poziomie 0, W jelicie grubym jest ona rozkładana przez bytujące tam bakterie, dzięki czemu powstają związki, które powodują ściąganie wody do jelita. Masy kałowe ulegają rozluźnieniu, dzięki czemu same wypróżnienie staje się o wiele mniejszym problemem. Gdzie tu jest problem? Skoro laktuloza nie wchłania się z przewodu pokarmowego (a właściwie robi to w naprawdę niewielkim procencie) to nie powinna stanowić problemu dla typowego cukrzyka. I faktycznie tak jest – wiele osób stosuje te syropy i nie ma absolutnie żadnych problemów z utrzymaniem prawidłowego poziomu cukru. Wszystko jest jednak kwestią indywidualną - osobiście, w swojej pracy, spotkałam się już z kilkoma przypadkami, gdy diabetolog zalecił zmianę środka przeczyszczającego właśnie ze względu na „skaczący cukier”. Także zakazu nie ma, ale miejcie na uwadze, że wahania cukru mogą się zdarzać, dobrze? Tak samo jak przy innych preparatach – ostrożności nigdy za wiele. A kiedy pójdziecie do lekarza powiedzieć mu, że Wasze leki przeciwcukrzycowe są źle dobrane to najpierw wyspowiadajcie się ze wszystkich leków i suplementów, jakie stosujecie, bo może się okazać, że Waszym problemem nie są źle dobrane leki, ale zwykły syrop na kaszel. Kto by pomyślał? Zdjęcie główne: Nicola since 1972 / Foter / CC BY aspirynacukrzycafuraginakwas acetylosalicylowylaktulozaleki bez receptypęcherz moczowypolopirynaprzeziębiony pęcherzurofuraginaurofuraginumzapalenie pęcherza moczowego Jestem cukrzykiem 2go typu.Od 25 lat leczę cukrzyce bez sukcesu w poradni diabet.Poczatkowo samymi tabletkami pote dodatkowo z insulina kolejne lata jesze jedna insulina a obecnia ma przepisane 3X insulina szybka Novo Rapid do posiłkowo 1 x długodziałająca na noc "T oujeo" i dodatkowo Metformax .Ws śr. 17 sierpnia 2016, 08:33Trwają badania nad nowym lekiem zwiększającym masę kostną. Lek ma zapewnić odpowiedni balans między procesem kościotworzenia a procesem resorpcji kości. Skutkiem stosowania cząsteczki o roboczej nazwie SR10171 ma być również poprawa kontroli cukrzycy. Jak to możliwe?Cukrzyca typu 2 jest chorobą ściśle związaną z ryzykiem złamania kości. Co gorsza, część leków przeciwcukrzycowych powoduje dalszy wzrost ryzyka złamania, co poważnie ogranicza ich stosowanie, szczególnie u kobiet po amerykańskich naukowców pracowała nad rozwojem cząsteczki powodującej wzrost wrażliwości komórek na insulinę. Z wielu kandydatów, wyłonili oni grupę związków wiążących się z receptorem PPARγ (peroxisome proliferator-activated receptor gamma). Jest to naturalny regulator ekspresji genów związanych z tkanką tłuszczową. Wpływa na różnicowanie się adipocytów i zwiększa insulinowrażliwość obecnie na rynku leki przeciwcukrzycowe z grupy glitazonów mają podobny mechanizm działania (wiążą się z PPARγ), ale prowadzą do zmniejszenia masy kostnej i zwiększenia złamań. Wynika to mechanizmu różnicowania się komórek w szpiku kostnym, w których z komórki macierzystej może powstać zarówno komórka kostna, jak i tłuszczowa. Glitazony promują ten drugi szlak kosztem tkanki nowa cząsteczka została tak zaprojektowana, aby promować proces kościotworzenia blokując jednocześnie tworzenie się tłuszczu w szpiku. Jednocześnie cząsteczka pełni te same funkcje przeciwcukrzycowe, jak wspomniane glitazony. Pozytywne rezultaty zwiększenia masy kostnej wykazano na modelu zwierzęcym zarówno osobników zdrowych, jak i z Metformina to wypróbowany i przetestowany lek, który był stosowany od wielu dziesięcioleci w leczeniu cukrzycy typu 2 i jest zalecany przez większość ekspertów jako terapia pierwszego rzutu. Jest niedrogi, bezpieczny, skuteczny i dobrze tolerowany przez większość ludzi. Gdy metformina nie kontroluje odpowiednio poziomu cukru we krwi Cukrzyca jest chorobą wielonarządową. Terapia cukrzycy polega więc nie tylko na utrzymaniu cukru na optymalnym poziomie. Trzeba też zapobiegać licznym powikłaniom. Służą temu leki nowej generacji stosowane w cukrzycy - nie tylko przeciwcukrzycowe, ale np. leki inkretynowe. Cukrzyca jest chorobą wielonarządową, terapia polega więc nie tylko utrzymania cukru na optymalnym poziomie. Trzeba też zapobiegać licznym powikłaniom. Służą temu leki nowej generacji – nie tylko przeciwcukrzycowe, np. leki inkretynowe. Spis treściCukrzyca - monoterapia i leczenie skojarzoneLeki inkretynowe - skuteczna kontrola poziomu cukru we krwiLeki inkretynowe skuteczne, ale drogie i nierefundowane Zdrowo Odpytani, odc. 1 Cukrzyca Leczenie cukrzycy to nie tylko normowanie poziomu cukru we krwi, ale również zapobieganie powikłaniom. Jednym z większych wyzwań w leczeniu cukrzycy jest ochrona naczyń krwionośnych. Wszystkie poważne powikłania cukrzycy są bowiem wynikiem uszkodzeń naczyń włosowatych, tętnic oraz żył. Dlatego chorzy muszą kontrolować nie tylko cukier, ale także ciśnienie oraz gospodarkę lipidową, w tym stężenie cholesterolu we krwi oraz stężenie kwasu moczowego, czyli czynników, które mogą wywoływać miażdżycę. Ważne jest też zwiększenie aktywności fizycznej, przestrzeganie diety oraz rzucenie palenia (nikotyna podwyższa ciśnienie). Osobom z grupy podwyższonego ryzyka chorób serca zaleca się odpowiednie dawki kwasu acetylosalicylowego. Cukrzyca - monoterapia i leczenie skojarzone Podstawowym zadaniem skutecznej terapii jest utrzymanie prawidłowego stężenia glukozy we krwi. Gdy stosowanie odpowiedniej diety i wysiłek fizyczny są niewystarczające, włącza się leczenie farmakologiczne polegające na podawaniu leku zawierającego chlorowodorek metforminy. Zwiększa on tolerancję glukozy u osób z cukrzycą niezależną od insuliny, obniża podstawowe i poposiłkowe stężenie glukozy we krwi. Metformina zmniejsza także wchłanianie jelitowe glukozy oraz ma korzystny wpływ na gospodarkę lipidową - obniża stężenie triglicerydów, cholesterolu całkowitego oraz jego złej frakcji LDL. Gdy działanie metforminy jest niezadowalające, do terapii włącza się inne doustne leki hipoglikemizujące. Są wśród nich między innymi pochodne sulfonylomocznika, które zwiększają wydzielanie insuliny przez trzustkę, oraz pochodne kwasu benzoesowego działające podobnie, ale silniej. W farmakoterapii wykorzystuje się też inhibitory enzymu alfa-glikozydazy (akarboza) zaburzające rozkład węglowodanów i hamujące wchłanianie glukozy w przewodzie pokarmowym. Czy każdy musi kontrolować poziomu cukru? Jeżeli chory jest leczony insuliną, mierzenie poziomu cukru we krwi jest stałym elementem terapii, ponieważ pozwala ustalić odpowiednią dawkę insuliny. U chorych z cukrzycą typu 2, którzy nie przyjmują insuliny, mierzenie poziomu cukru we krwi jest czasem sztuką dla sztuki. Dotyczy to zwłaszcza osób przyjmujących tabletki przeciwcukrzycowe. W ich przypadku sprawdzanie glukometrem poziomu cukru może mieć tylko jeden cel - skontrolowanie, czy choroba jest dobrze leczona. Jeśli cukru jest za dużo lub za mało, konieczna jest konsultacja z lekarzem i ustalenie odpowiedniego postępowania, które pozwoli jak najdłużej utrzymywać cukier na właściwym poziomie, a więc unikać powikłań cukrzycowych. Leki inkretynowe - skuteczna kontrola poziomu cukru we krwi Jeśli mimo przestrzegania diety, codziennej dawki wysiłku fizycznego i przyjmowania leków przeciwcukrzycowych we krwi nadal krąży za dużo cukru - ratunkiem dla chorego, zanim koniecznością stanie się przyjmowanie insuliny, mogą być leki inkretynowe. Te preparaty nowej generacji to nic innego jak syntetyczne hormony, które naśladują działanie tych wydzielanych w jelicie cienkim. Można je podawać na każdym etapie leczenia, ale tylko osobom, które przyjmują tabletki przeciwcukrzycowe. Leków tych na razie nie stosuje się u osób przyjmujących insulinę. Dzięki tej grupie leków komórki beta trzustki produkują więcej insuliny, wątroba wytwarza mniej własnej glukozy, a poprzez oddziaływanie na mechanizm sytości - znajdujący się w podwzgórzu, w mózgu - można mniej jeść i szybciej zaspokoić głód. Ale to nie koniec ich właściwości. Leki inkretynowe w pewnym stopniu wpływają na obniżenie ciśnienia tętniczego i poprawiają sprawność śródbłonka, czyli wewnętrznej warstwy każdego naczynia. Sprawiają również, że trzustkowe komórki beta lepiej i dłużej funkcjonują. Najważniejszą cechą tych leków jest jednak to, że pozwalają dobrze kontrolować poziom glikemii i nie wywołują niebezpiecznego niedocukrzenia. Leki inkretynowe mogą mieć postać tabletek doustnych lub zastrzyków. Pierwsze to inhibitory DPP-4 (sitagliptyna, wildagliptyna, saksagliptyna), które hamują rozkład naturalnych inkretyn wydzielanych w jelicie cienkim, dzięki czemu trzustka wytwarza więcej insuliny, wątroba mniej glukozy, żołądek wolniej się opróżnia, a ośrodek sytości w mózgu szybciej daje sygnał, że apetyt został zaspokojony. Leki podawane w formie podskórnej iniekcji (eskenatyd, liraglutyd) przyjmuje się jeden lub dwa razy dziennie na godzinę przed głównymi posiłkami. Nowszą postać leku o przedłużonym działaniu (eksenatyd LAR) wystarczy przyjmować raz na tydzień. Leki inkretynowe skuteczne, ale drogie i nierefundowane Niestety, to koniec dobrych wiadomości dla pacjentów z cukrzycą typu 2. Pomimo pozytywnej rekomendacji Agencji Oceny Technologii Medycznych leki inkretynowe nie są refundowane przez NFZ. A szkoda, bowiem korzyści płynące ze stosowania nowoczesnych terapii z pewnością przewyższyłyby koszty, które państwo ponosi w związku z leczeniem cukrzycy typu 2 i jej powikłań, czyli nadciśnienia tętniczego, miażdżycy, stopy cukrzycowej, nefropatii i retinopatii oraz otyłości. Trzeba dodać do tego jeszcze niemałe kwoty z funduszu ubezpieczeń zdrowotnych wypłacane osobom upośledzonym przez tę chorobę, które nie są zdolne do podjęcia pracy. Tymczasem średni koszt leczenia lekami inkretynowymi to miesięczny wydatek od 200 do ok. 600 zł - drogo dla pacjenta, tanio dla państwa. Ważny wskaźnik: poziom hemoglobiny glikowanej Pobranie krwi z żyły w zgięciu łokciowym pomaga ocenić, czy cukrzyca jest dobrze leczona. Jeśli poziom glukozy jest za wysoki, przenika ona do czerwonych krwinek i łączy się z hemoglobiną (czerwony barwnik krwi). W wyniku tego procesu powstaje tzw. hemoglobina glikowana (HbA1c). Krwinka czerwona żyje ok. 120 dni - a zatem analizując pobraną próbkę krwi i określając zawartość glikowanej hemoglobiny w hemoglobinie całkowitej, można określić, jaki był średni poziom glukozy we krwi w ostatnich trzech miesiącach. Pomaga to sprawdzić, czy glikemia (stężenie cukru we krwi) utrzymywała się na dobrym poziomie i - tym samym - czy cukrzyca jest skutecznie leczona. miesięcznik "Zdrowie" Anna Jarosz - artykuł pochodzi z miesięcznika "Zdrowie" | Konsultacja: prof. nadzw. Leszek Czupryniak, diabetolog, prezes Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego
N06 BX04. Multimedia w Wikimedia Commons. Dimetyloaminoetanol lub dimetyloetanoloamina (DMAE lub DMEA; deanol), Me2NCH2CH2OH – organiczny związek chemiczny z grupy aminoalkoholi, dwumetylowa pochodna aminoetanolu. W organizmach jest prekursorem do syntezy acetylocholiny. Stosowany jako lek stymulujący ośrodkowy układ nerwowy .
Cukrzyca to przewlekła choroba metaboliczna spowodowana zaburzeniami wydzielania insuliny przez trzustkę lub nieskutecznością tego hormonu. Charakteryzuje się podwyższonym stężeniem glukozy we krwi, co może w szczególności uszkadzać naczynia krwionośne i nerwy. Dobrych pomocników do walki z tym schorzeniem można znaleźć na talerzu. Istnieją dwa typy cukrzycy: cukrzyca typu 1 — układ odpornościowy atakuje i niszczy komórki produkujące insulinę oraz cukrzyca typu 2 — organizm nie wytwarza wystarczającej ilości insuliny lub komórki organizmu na nią nie reagują. Cukrzyca typu 2 jest znacznie powszechniejsza. Stanowi około 90% wszystkich przypadków tej choroby na świecie. Zazwyczaj występuje u dorosłych, ale coraz częściej diagnozuje się ją również u młodzieży. Podstawą prawidłowego postępowania w przypadku osób chorych jest przede wszystkim jej prawidłowa diagnoza. Jeżeli zostanie szybko wykryta, istnieją duże szanse na cieszenie się normalnym życiem. Ważna jest także zdrowa zbilansowana dieta, regularna aktywność fizyczna oraz systematyczne samobadanie stężenia glukozy we krwi. Osoby ze zdiagnozowaną cukrzycą typu 1 są całkowicie zależne od podawania insuliny, zaś u chorych na cukrzycę typu 2 nie ma konieczności jej stosowania. Tacy ludzie powinni zwrócić szczególną uwagę na produkty wspomagające utrzymywanie odpowiedniego poziomu glukozy we krwi. Morwa biała, borówka, gorzki melon, cynamon — jedne z najlepszych produktów dla cukrzyków Morwa biała jest rośliną o właściwościach leczniczych pochodzącą z Azji. Jej zalety znane są od wieków. Wszystkie części morwy — owoce, liście, nasiona czy kora są źródłem związków bioaktywnych. Ze względu na ich występowanie wykazano, że obniża poziom glukozy we krwi na czczo i po posiłku, a także może wpływać na zwiększenie stężenia insuliny. Jej działanie opiera się na hamowaniu aktywności enzymów biorących udział w procesach metabolizmu cukrów. Borówka amerykańska również powinna znaleźć się w jadłospisie cukrzyków. Znana jest głównie ze swoich silnie antyoksydacyjnych właściwości, dzięki którym bardzo dobrze radzi sobie z usuwaniem nadmiaru wolnych rodników. Badania naukowe wykazały jej korzystny wpływ na zmniejszenie poziomu glukozy we krwi oraz na zwiększenie wrażliwości tkanek na insulinę. Gorzki melon jest popularnym owocem stosowanym w leczeniu cukrzycy i podobnych stanów zdrowotnych wśród rdzennej populacji Azji, Ameryki Południowej, Indii i Afryki Wschodniej. Liczne badania udokumentowały jego przeciwcukrzycowe i hipoglikemiczne działanie poprawiające tolerancję glukozy. Owoc ten hamuje hiperglikemię poposiłkową i zwiększa wrażliwość na insulinę. Cynamon jest przyprawą stosowaną od wieków w tradycyjnej medycynie ziołowej. Analizy naukowe sugerują, że ma właściwości przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, przeciwutleniające, przeciwnowotworowe. Korzystnie wpływa na układ sercowo-naczyniowy poprzez obniżenie stężenia cholesterolu. Ekspertyzy wykazały, że może działać jako mimetyk, pobudzając produkcję insuliny, zwiększając jej aktywność lub stymulując komórkowy metabolizm glukozy. Ponadto znacznie obniża stężenie glukozy na czczo. Kakao, kozieradka, gujawa i aloes — rośliny wspomagające leczenie osób chorych na cukrzycę Kakao ze względu na wysoką zawartość flawonoli znacznie zmniejsza insulinooporność, zwiększając wrażliwość tkanek na insulinę oraz funkcję komórek β. Kozieradka cieszy się dużym powodzeniem w medycynie ajurwedyjskiej i chińskiej. Wiele pism sugeruje możliwe hipoglikemiczne oraz przeciwhiperlipemiczne właściwości proszku z jej nasion. Według badań kozieradka wywiera działanie hipoglikemiczne poprzez stymulowanie wydzielania insuliny z komórek trzustkowych, zwiększenie liczby receptorów insulinowych, a także w wyniku hamowania aktywności alfa-amylazy i sacharazy. Tym samym ma ona pozytywny wpływ na spadek stężenia glukozy we krwi, a zarazem zwiększenie wrażliwości tkanek na insulinę. Gujawa to roślina lecznicza z krajów tropikalnych, której liście są wykorzystywane do zmniejszenia hiperglikemii u pacjentów z cukrzycą. Może być stosowana jako terapia uzupełniająca w zapobieganiu oraz leczeniu tej choroby. Jej właściwości mają wpływ na obniżenie glikemii zarówno na czczo, jak i po posiłku. Aloes oraz preparaty, które go zawierają, wspomagają osoby chore na cukrzycę poprzez przywrócenie prawidłowego poziomu cukru na czczo. Stosowanie leków z powyższymi składnikami może być doskonałym uzupełnieniem terapii związanej z zapobieganiem i leczeniem cukrzycy. Nie zastąpi jednak standardowej kuracji. Zalecane jest, aby o wszystkich przyjmowanych suplementach informować lekarza prowadzącego. Należy pamiętać o odpowiedniej diecie oraz aktywności fizycznej. Wówczas pacjent może cieszyć się jak najlepszym samopoczuciem w przebiegu tej choroby, niezależnie od jej typu. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Chrzan i ćwikła – wielkanocne trawienie pod kontrolą Chrzan i ćwikła to niemalże symbol Świąt Wielkanocnych. Nie może ich zabraknąć na naszych stołach - nie tylko ze względu na tradycję. Doskonale wpływają też na trawienie! Zdrowe śniadanie – czyli jakie? Śniadanie to najważniejszy posiłek w ciągu dnia. To dzięki niemu nasz organizm budzi się do pracy, rozpędzają się wszystkie procesy, przyspiesza metabolizm. Co w takim razie zrobić, żeby śniadanie było naprawdę zdrowe i wartościowe? Herbata oczyszczająca – jak wybrać najlepszą? Często nie wyobrażamy sobie naszego poranka bez pysznej herbaty czy kawy. Dzięki jej powszechnej dostępności i różnorodności smaków herbata może stać się alternatywą dla kawy, a co za tym idzie może z samego rana zdrowo pobudzić nasz organizm do działania. Odpowiednio dobrane herbaty oczyszczające pite codziennie rano mogą mieć pozytywny wpływ na organizm. 9 naturalnych produktów, które oczyszczają organizm Coraz częściej słyszymy o różnego rodzaju detoksach, które mają pomóc oczyścić organizm z toksyn. Czy to potrzebne i możliwe? I czy nasz organizm potrzebuje w ogóle pomocy w oczyszczaniu? Jeśli tak, czym naturalnie go wspomóc? Dieta dla osób leżących Prawidłowe żywienie jest podstawą funkcjonowania organizmu. Odpowiednio zbilansowana dieta ma ogromne znaczenie i wpływ na nasze zdrowie i samopoczucie w każdym wieku. Nie inaczej jest w przypadku osób starszych i leżących. Co więcej, diecie dla takich osób powinniśmy poświęcić szczególną uwagę i dołożyć wszelkich starań, by przygotować ją odpowiednio. Jakie owoce i warzywa można jeść, karmiąc piersią? Karmienie piersią ma wiele zalet zarówno dla mamy, jak i dziecka. Mleko matki zawiera bowiem wszystkie niezbędne składniki odżywcze, jakich potrzebuje dziecko przez pierwsze sześć miesięcy życia. Niewątpliwie w jej diecie powinny znaleźć się owoce i warzywa, które zawierają mnóstwo witamin i składników mineralnych niezbędnych do prawidłowego rozwoju i funkcjonowania dziecka. Zatem jakie owoce i warzywa można jeść, karmiąc piersią? Menu dla chorego malucha Złe samopoczucie, bóle głowy, gardła, mięśni i stawów, gorączka oraz inne objawy przeziębienia lub grypy odbierają apetyt każdemu. W szczególności dotyczy to dzieci, których niejednokrotnie nie sposób przekonać rozmową, że powinny jeść, aby nabrać sił, wzmocnić odporność i szybciej wyzdrowieć. O czym musimy pamiętać, tworząc menu dla chorego malucha? Tego nie jedz przed snem! Wiele osób sądzi, że z kolacji powinniśmy zrezygnować. To nieprawda. Zgodnie z zasadami zdrowego odżywiania ostatni posiłek należy zjeść trzy godziny przed snem. Najważniejsze jest jednak to, co zjemy przed zaśnięciem, czyli jak skomponujemy swoją kolację. Istnieją produkty niezalecane na wieczorne potrawy ze względu na ich wpływ na organizm.
Metformina to lek nie tylko na cukrzycę. Jej działanie zaskakuje specjalistów. Metformina, do niedawna stosowana tylko w leczeniu cukrzycy typu 2, ma szansę stać się lekiem XXI wieku. Coraz więcej badań potwierdza, że ma ona dość wszechstronne działanie lecznicze: od cukrzycy, przez zespół metaboliczny, po właściwości
Posted By: Krzysztof Baran 20 listopada 2018Wiele osób chorych na cukrzycę nie zdaje sobie sprawy, iż dolegliwości ze strony układu pokarmowego tj. wzdęcia mogą wynikać z zażywanych leków przeciwcukrzycowych. Preparaty zawierające akarbozę np. Glucobay, Adeksa w działaniach niepożądanych na pierwszym miejscu mają wymienione właśnie te celu uniknięcia nieprzyjemnego uczucia przepełnienia warto podczas zakupów w aptece zapytać o preparat na wzdęcia. Koszt 25 kapsułek z reguły nie przekracza 5 zł .
Deanol appeared to improve performance in children with learning and behavior disorders, and the mechanism of action remains speculative; proof that deanol increases acetylcholine is scanty, and there is a theoretical basis for actually assuming an anticholinergic effect. Deanol, a putative acetylcholine precursor, has been used as a treatment for childhood hyperactivity for years. Efficacy Amerykańscy naukowcy odkryli niedawno, że istnieje skuteczny lek na cukrzycę. Co ciekawe, nie jest to żadna nowa receptura. Okazuje się, że od lat leczono nim osoby chore na nadciśnienie. Badania amerykańskich naukowców z Comprehensive Diabetes Center działającego przy Uniwersytecie w Alabamie są zaskakujące. Werapamil, od dawna stosowany do obniżania ciśnienia tętniczego, można stosować również w przypadku ‒ jak działa?Werapamil to lek, który można było znaleźć w aptekach od wielu lat (również na polskim rynku). Przez długi czas uważano jednak, że lek ten jest skuteczny tylko przy leczeniu chorób naczyniowo-sercowych. Zapobiegał on przede wszystkim arytmii okazało się, że jest również w stanie usunąć bezpośrednią przyczynę cukrzycy. Chorzy na tę chorobę mają zbyt dużą ilość białka TXNIP w trzustce. Przy podwyższonym poziomie cukru białko to blokuje komórki beta, które nie mogą produkować lek na cukrzycę?Już wcześniej lekarze znali leki, które mogły wyleczyć wczesne stadia cukrzycy. Jednak najnowsze amerykańskie badania to rewolucja. Naukowcy z Alabamy postanowili podać Werapamil chorym na cukrzycę myszom. Szybko okazało się, że środek ten jest w stanie całkowicie wyleczyć cukrzycę w każdym przypadku i w każdym stadium. Dzieje się tak, ponieważ medykament obniża białka TXNIP w trzustce, a komórki beta zaczynają działać nad lekiem na cukrzycęJuż teraz naukowcy planują przeprowadzenie badań na ludziach. Znaleźli grupę 52 osób we wczesnym stadium cukrzycy, których komórki beta nie zatraciły jeszcze zdolności produkowania insuliny. W tych przypadkach szanse na całkowite wyleczenie choroby są najbardziej mają rozpocząć się już na początku 2016 roku i będą kosztowały ponad 2 miliony dolarów. xhxMNm.